basyaylada yaylacilik
BAŞYAYLA’DA YAYLACILIK
Yaklaşık 10-15 yıl öncesine kadar ilçe halkının tümüne yakını yaylacılık faaliyetlerinde bulunmuştur.
Kuru tarım olarak buğday ve nohut ekimi yaygındır. Yaylacılık faaliyetleri 1991 yılında belediyelikten ilçe statüsüne geçilmesi sonucu eski önemini kaybetmiştir. Yaylacılık ilçenin kuzey kesiminde yapılmaktadır. Önceleri 4 ay boyunca sürdürülen yaylacılık günümüzde ise 2 aya yakın bir zaman içerisinde yapılmaktadır. Ulaşımın kolaylaşması ve motorlu taşıtların yaygınlaşması yaylacılığın günübirlik olarak yapılmasına neden olmuştur.
Yaylacılığın eski önemini kaybetmesi yanında sulu bulunan yerlere dikilen elma ve kiraz sayısındaki artık sevindirici bir durumdur.
Yaylalara sonbahar ve yaz aylarında halk tarafından günlük piknikler düzenlenmektedir.
Yaylacılığın yapıldığı bazı mevkii isimleri: Kuşu, Kışla Yaylası, Sinekli Eğrik, İnce Öz, Çimen, Sulu Boğaz, Cinomarı, Yılanlı, Keş Kayası, Tas Muğar, Sulu Eğrik, Orta Sini, Toprak Tepe, Karamıklı, Düğünözü, Hanönü, Kösürelik, İmran Oluğu, Bobaslık, Güllü Muğar, Dibekli (Başyayla Belediyesi).
