utku okudan1
[12 Haziran 2010 Cumartesi]
İNSANLIK
İnsanca yaşamak…!
Geldik iki kapılı bir hana işte. DÜNYA ezanla başladı yolculuğumuz selayla biter gider… Ömür insana çok uzun sürer içindeyken, tepeden sadece bir nokta işte DÜNYA…
Hiç bir şey habersizdik, derler ya masumduk, ya biz daha bebektik çocuktuk.. Hepimiz aynıydık , topraktık, avlanıp, çoğalıyorduk…Zaman yürüdü ömür geçti. Kabileler oluşturduk, ırklar olduk… Bence biz insan olmayı unutur olduk? Geliştikçe zihniyet, geriledik çoğaldıkça, vahşileştik… Heeyy millet, neydik ne olduk be! Ve öldürdük! Beslenmek ve yer edinebilmek için öldürdük, savaşlar açtık … Kardeştik unuttuk … Aynıydık doğarken, UNUTTUK… Şimdi kabileler gitti yerini milletler aldı… Dinler farklılaştı… Farklar çoğaldıkça benzer yanlarımızı unuttuk, cahillik ettik….Gene öldürdük…Soykırımlar yaptık...Savaştık… Kırdık… Döktük... Koca dünyada biraz daha toprak edinebilmek için için... Unuttuk kabrimizin kaç metre olduğunu… Hiç bitiremedik savaşları... Toprak, petrol, para ne olursa olsun yetmedi bize bilmedik asla bilmedik yetinebilmeyi… Kocaman dünyada hep beraber yaşarken; bölündük ülkeler olduk iller oluk köy olduk… Yetmedi bunlar haince tuzaklar kurduk… Türk olduk, Arap, Sırp, Yunan, Ermeni, , Alman İngiliz ne fark eder insandık unuttuk … Parçalandık… Hatta bunlar yetmedi nerelerdesin diye sorar olduk… Kendi içimizde fesatlık yaptık kardeştik düşman olduk… Cephedeydik şehadetle öldürür ölürdük şimdi insanlığı vurur olduk… Ya biz aynıydık, aynı atadandık aynıydık, aynı çocuktuk, masumiyet hiç eşit olmaz sadece doğarken olur biz masumiyette bile aynıydık…
Ne olduk nereye nereye bu gidiş insanoğlu? İrkil bir dur duraksa bir hayata bak çevrene bak dur! Dinlen yeter ne kavgası, ne parası ulan, neyin petrolü, ne kömürü nereye lan nereye? Hani aynıydık? Nerde bizim ortak noktalarımız? Görmedik ama gördük… Gördük görmezden geldik… Sustuk… Konuştuk ne kadar adildi…??? Ne kadar masumdu? Ya bir insandık beyler neyi unuttuk? Ölümü fark etmeden hep ölmeyecekmiş gibi yaşayarak mı ? Oldu bu talihsizlik! Yoksa insan olduğumuzu mu unuttuk? Kardeşçe yaşamayı mı unuttuk? Neden hiç bir araya gelmeyi düşünmedik? Ölümü her canlı mutlaka tatar kuşkusuz bu gerçek… İnsanlığın ölümüne aynı silahı aynı mermiyi neden sıktık? Hani aynıydık biz masumduk çocuklar gibi öyle mi neden ölüyor kardeşlerim kimin bu cenaze ölen kim öldüren kim? Kim? … Kim yaptı bunları kim? Türküm, Kürtüm, Yunanım, Ermeniyim, Sırpım… Çok saymakla bitmeyen şey tek kelime aslında insanım diyemedik diyemedik işte.
Ne bekliyoruz ki bundan sonra düzelmesini mi keşke olmasa demek mi yeter mi bu kelime? Bu kelimeyle kurtulduk mu iyi bir insan mı olduk doğruyu usulca fısıldamak mı doğru bunu mu ? Bu keşke sözcüğü bir kaybetmişliğin kelimesi olduğunun farkına varırız… Bunu herkes bilir…. Keşke diyorum şimdi ben keşke insan olmaya çalışsa her kes yetmedi mi ? ABD yetmedi..mi ? İsrail yetmedi mi ? Kürtler yetmedi mi ? Bu ve buna benzer işler yapan insan olduğunu sananlar adelet dağıtanlar demokrasi çizenler bu mu insanlığınız bu mu adelet demokrasi …? Ya sizin barış dediğiniz şey ne?
Keşke demenin zamanın çoktan geçti … Artık kendimize çeki düzen vermenin zamanı çoktan geçti… Battı balık yan gider değil bundan sonra bari kendimize çeki düzen vermeden başlayarak kardeşçe yaşamayı öğrenme ve öğretme zamanı geldi!!!! Durma kardeş… Durulacak zaman değil.. İnsanlık ölüyor oturacak vakit değil… Yazmak için bile geç… Kocaman dünyada yeniden sadece insan olmanın zamanı çoktan geldii...Noktayı ölümlere değil artık insanlığa koymanın vakti geldi… Artık millet yükselişi değil insanlığın yükselişi en azından bir adım … Kararlı olmalıyız… Emin olmalıyız ….Dürüst olmalıyız… Sevmeliyiz insanı …. Yaradanı sevmeliyiz…. Kim bilir belki bir gün insanlık kazanacak neden bu karamsarız ve kendimize bir pay çıkarmıyoruz ki suçluyuz işte suçlusunuz bir kişi değil toplum suçlu… Artık bence insan olduğumuzu hatırlamalıyız …Masum insanları düşünenler var mı aranızda? Bence düşünün …İnsan olduğunuzu hatırlayacaksınız…!!! Düşünün Ulu Önderin “Yurtta barış, dünyada barış.” seslenişini işeteceksiniz… Kulak verin Gazzeli kız çocuğunun şiiriyle buğulanacak gözleriniz… Masum şehitlerin hayallerinin göreceksiniz yaşanmamış kurgularda …Gözlerin görmesini bekleme kumanda sen de…!!! Görmesini bilene siyah o kadar da kara değil…
HEPİMİZ AYNIYDIK TOPRAKTIK YİNE TOPRAK OLACAĞIZ… HAYATINIZI İNSAN GİBİ YAŞAMAK DİLEĞİYLE…
Geldik iki kapılı bir hana işte. DÜNYA ezanla başladı yolculuğumuz selayla biter gider… Ömür insana çok uzun sürer içindeyken, tepeden sadece bir nokta işte DÜNYA…
Hiç bir şey habersizdik, derler ya masumduk, ya biz daha bebektik çocuktuk.. Hepimiz aynıydık , topraktık, avlanıp, çoğalıyorduk…Zaman yürüdü ömür geçti. Kabileler oluşturduk, ırklar olduk… Bence biz insan olmayı unutur olduk? Geliştikçe zihniyet, geriledik çoğaldıkça, vahşileştik… Heeyy millet, neydik ne olduk be! Ve öldürdük! Beslenmek ve yer edinebilmek için öldürdük, savaşlar açtık … Kardeştik unuttuk … Aynıydık doğarken, UNUTTUK… Şimdi kabileler gitti yerini milletler aldı… Dinler farklılaştı… Farklar çoğaldıkça benzer yanlarımızı unuttuk, cahillik ettik….Gene öldürdük…Soykırımlar yaptık...Savaştık… Kırdık… Döktük... Koca dünyada biraz daha toprak edinebilmek için için... Unuttuk kabrimizin kaç metre olduğunu… Hiç bitiremedik savaşları... Toprak, petrol, para ne olursa olsun yetmedi bize bilmedik asla bilmedik yetinebilmeyi… Kocaman dünyada hep beraber yaşarken; bölündük ülkeler olduk iller oluk köy olduk… Yetmedi bunlar haince tuzaklar kurduk… Türk olduk, Arap, Sırp, Yunan, Ermeni, , Alman İngiliz ne fark eder insandık unuttuk … Parçalandık… Hatta bunlar yetmedi nerelerdesin diye sorar olduk… Kendi içimizde fesatlık yaptık kardeştik düşman olduk… Cephedeydik şehadetle öldürür ölürdük şimdi insanlığı vurur olduk… Ya biz aynıydık, aynı atadandık aynıydık, aynı çocuktuk, masumiyet hiç eşit olmaz sadece doğarken olur biz masumiyette bile aynıydık…
Ne olduk nereye nereye bu gidiş insanoğlu? İrkil bir dur duraksa bir hayata bak çevrene bak dur! Dinlen yeter ne kavgası, ne parası ulan, neyin petrolü, ne kömürü nereye lan nereye? Hani aynıydık? Nerde bizim ortak noktalarımız? Görmedik ama gördük… Gördük görmezden geldik… Sustuk… Konuştuk ne kadar adildi…??? Ne kadar masumdu? Ya bir insandık beyler neyi unuttuk? Ölümü fark etmeden hep ölmeyecekmiş gibi yaşayarak mı ? Oldu bu talihsizlik! Yoksa insan olduğumuzu mu unuttuk? Kardeşçe yaşamayı mı unuttuk? Neden hiç bir araya gelmeyi düşünmedik? Ölümü her canlı mutlaka tatar kuşkusuz bu gerçek… İnsanlığın ölümüne aynı silahı aynı mermiyi neden sıktık? Hani aynıydık biz masumduk çocuklar gibi öyle mi neden ölüyor kardeşlerim kimin bu cenaze ölen kim öldüren kim? Kim? … Kim yaptı bunları kim? Türküm, Kürtüm, Yunanım, Ermeniyim, Sırpım… Çok saymakla bitmeyen şey tek kelime aslında insanım diyemedik diyemedik işte.
Ne bekliyoruz ki bundan sonra düzelmesini mi keşke olmasa demek mi yeter mi bu kelime? Bu kelimeyle kurtulduk mu iyi bir insan mı olduk doğruyu usulca fısıldamak mı doğru bunu mu ? Bu keşke sözcüğü bir kaybetmişliğin kelimesi olduğunun farkına varırız… Bunu herkes bilir…. Keşke diyorum şimdi ben keşke insan olmaya çalışsa her kes yetmedi mi ? ABD yetmedi..mi ? İsrail yetmedi mi ? Kürtler yetmedi mi ? Bu ve buna benzer işler yapan insan olduğunu sananlar adelet dağıtanlar demokrasi çizenler bu mu insanlığınız bu mu adelet demokrasi …? Ya sizin barış dediğiniz şey ne?
Keşke demenin zamanın çoktan geçti … Artık kendimize çeki düzen vermenin zamanı çoktan geçti… Battı balık yan gider değil bundan sonra bari kendimize çeki düzen vermeden başlayarak kardeşçe yaşamayı öğrenme ve öğretme zamanı geldi!!!! Durma kardeş… Durulacak zaman değil.. İnsanlık ölüyor oturacak vakit değil… Yazmak için bile geç… Kocaman dünyada yeniden sadece insan olmanın zamanı çoktan geldii...Noktayı ölümlere değil artık insanlığa koymanın vakti geldi… Artık millet yükselişi değil insanlığın yükselişi en azından bir adım … Kararlı olmalıyız… Emin olmalıyız ….Dürüst olmalıyız… Sevmeliyiz insanı …. Yaradanı sevmeliyiz…. Kim bilir belki bir gün insanlık kazanacak neden bu karamsarız ve kendimize bir pay çıkarmıyoruz ki suçluyuz işte suçlusunuz bir kişi değil toplum suçlu… Artık bence insan olduğumuzu hatırlamalıyız …Masum insanları düşünenler var mı aranızda? Bence düşünün …İnsan olduğunuzu hatırlayacaksınız…!!! Düşünün Ulu Önderin “Yurtta barış, dünyada barış.” seslenişini işeteceksiniz… Kulak verin Gazzeli kız çocuğunun şiiriyle buğulanacak gözleriniz… Masum şehitlerin hayallerinin göreceksiniz yaşanmamış kurgularda …Gözlerin görmesini bekleme kumanda sen de…!!! Görmesini bilene siyah o kadar da kara değil…
HEPİMİZ AYNIYDIK TOPRAKTIK YİNE TOPRAK OLACAĞIZ… HAYATINIZI İNSAN GİBİ YAŞAMAK DİLEĞİYLE…
