Abdullah Yilmaz11
[22 Şubat 2011 Çarşamba]
TELEFON TELLERİ YAĞLANACAK
Sevgili okuyucularım!
Ülkemizde her yörenin insanının kendine has özellikleri vardır. Benim köyümünde(Dindebol) halk dilinde saf hane fıkralara taş çıkartacak gerçek olayları vardır.
Ben bu olaylarla gurur duyuyorum. Bu vatandaşlarımla da övünüyorum. Bazıları bu olayları alçaltıcı ve aşağlık bulmakta olup bu köyün halkıyla alay edebilecek kadar küçülebilmektedir. Bunlar bizim yaşanmış kültürümüz ve Anadolu insanının temizliğinin göstergesidir.
* * * * *
Bilirsiniz.
Köylerde bütün işler muhtar veya bekçileri tarafından görülür. 1978 yıllarında köyümüze elektrik(Cereyan) yeni gelmiştir. Herkes evlerine ceryanı döşetmiş fakat elektrik sayaçları evlerin içinde odalara konmuştur. Yaz günüdür. Köylünün çoğu arazide olup evler kilitlidir.
Gelen görevli evde bulunanların sayaçlarını yazar. Çoğunluğunu yazamaz. Akşam muhtarı görür ve halka anons yapılmasını ister. Yarın evlerde bir kişi kalsın kilowatlara bakılacak diye. Muhtar bu anonsu yapmak üzere köy bekçisine söyler. Bekçi anons etmeye varınca kilowat kelimesini bir türlü hatırlayamaz. Şöyle anons eder:
“Yarın her evde bir kişi kalsın kilotlara bakılacaktır.”
* * * * *
Yine ceryanın ilk geldiği yıllarda. Köy camisinin hoparlörden günde iki üç defa anons geçilir. Elektrik direklerine fazla yaklaşmayın ceryan çarpar diye. Yaşlı ninemizin biri direklere yaklaşınca hem okumaya başlar hem de uzaklaşırmış. Bütün direklerin yanında bunu yaparmış. Dikkatini çeken biri sormuş. Ne yapıyorsun nine? diye. - Oğlum ne yapayım, hergün anons ediliyor ya, yaklaşmayın şeytan çarpar diye ya, demiş. Onun için şeytan çarpmasın diye okuyorum.
Ninemiz ceryan kelimesini şeytan diye anlıyormuş. Köylüm ne bilsin görmediği şeyi. Fakat şeytanın çarptığını her an bilebilmektedir.
Değerli arkadaşlar!
Bu safhane davranışların neresinde alay konusu var? Niye onlarla dalga geçiyoruz ki?
Hanımlar toplanmışlar. Yaşlı kadının birini işletelim diye. Ne bilsin kadın o hanımların şaka yaptığını. Hanımlar yaşlının yanına yaklaşmışlar. Mona demişler. İlan edildi, telefonların telleri yağlanacakmış, telefonun altına bir leğen koy da evin batmasın, demişler.
Yaşlı kadın eve varınca telefonun altına leğeni koymuş beklemiş yağ damlayacak diye. İki gü geçtikten sonra evine gelen bir yabancı durumu görünce sormuş?
- Bu ne? diye.
Kadın anlatıvermiş:
- Teller yağlanacakmış yağ evin içine akabilir dediler ev batmasın diye koydum, demiş.
Şimdi bu yaşlımızla alay mı edelim?
Hayır onun saf hane durumuyla bizler onur duyalım. Anadolu’mun insanı böyledir. Alay konusu olamaz.
Bu olayların tamamı gerçektir ve sahiplerinden dinlenmiştir.
Saygı ve selamlarımla.
Ülkemizde her yörenin insanının kendine has özellikleri vardır. Benim köyümünde(Dindebol) halk dilinde saf hane fıkralara taş çıkartacak gerçek olayları vardır.
Ben bu olaylarla gurur duyuyorum. Bu vatandaşlarımla da övünüyorum. Bazıları bu olayları alçaltıcı ve aşağlık bulmakta olup bu köyün halkıyla alay edebilecek kadar küçülebilmektedir. Bunlar bizim yaşanmış kültürümüz ve Anadolu insanının temizliğinin göstergesidir.
* * * * *
Bilirsiniz.
Köylerde bütün işler muhtar veya bekçileri tarafından görülür. 1978 yıllarında köyümüze elektrik(Cereyan) yeni gelmiştir. Herkes evlerine ceryanı döşetmiş fakat elektrik sayaçları evlerin içinde odalara konmuştur. Yaz günüdür. Köylünün çoğu arazide olup evler kilitlidir.
Gelen görevli evde bulunanların sayaçlarını yazar. Çoğunluğunu yazamaz. Akşam muhtarı görür ve halka anons yapılmasını ister. Yarın evlerde bir kişi kalsın kilowatlara bakılacak diye. Muhtar bu anonsu yapmak üzere köy bekçisine söyler. Bekçi anons etmeye varınca kilowat kelimesini bir türlü hatırlayamaz. Şöyle anons eder:
“Yarın her evde bir kişi kalsın kilotlara bakılacaktır.”
* * * * *
Yine ceryanın ilk geldiği yıllarda. Köy camisinin hoparlörden günde iki üç defa anons geçilir. Elektrik direklerine fazla yaklaşmayın ceryan çarpar diye. Yaşlı ninemizin biri direklere yaklaşınca hem okumaya başlar hem de uzaklaşırmış. Bütün direklerin yanında bunu yaparmış. Dikkatini çeken biri sormuş. Ne yapıyorsun nine? diye. - Oğlum ne yapayım, hergün anons ediliyor ya, yaklaşmayın şeytan çarpar diye ya, demiş. Onun için şeytan çarpmasın diye okuyorum.
Ninemiz ceryan kelimesini şeytan diye anlıyormuş. Köylüm ne bilsin görmediği şeyi. Fakat şeytanın çarptığını her an bilebilmektedir.
Değerli arkadaşlar!
Bu safhane davranışların neresinde alay konusu var? Niye onlarla dalga geçiyoruz ki?
Hanımlar toplanmışlar. Yaşlı kadının birini işletelim diye. Ne bilsin kadın o hanımların şaka yaptığını. Hanımlar yaşlının yanına yaklaşmışlar. Mona demişler. İlan edildi, telefonların telleri yağlanacakmış, telefonun altına bir leğen koy da evin batmasın, demişler.
Yaşlı kadın eve varınca telefonun altına leğeni koymuş beklemiş yağ damlayacak diye. İki gü geçtikten sonra evine gelen bir yabancı durumu görünce sormuş?
- Bu ne? diye.
Kadın anlatıvermiş:
- Teller yağlanacakmış yağ evin içine akabilir dediler ev batmasın diye koydum, demiş.
Şimdi bu yaşlımızla alay mı edelim?
Hayır onun saf hane durumuyla bizler onur duyalım. Anadolu’mun insanı böyledir. Alay konusu olamaz.
Bu olayların tamamı gerçektir ve sahiplerinden dinlenmiştir.
Saygı ve selamlarımla.
 |
