Mehmet Karaca1
[18 Nisan 2011 Pazartesi]
BİR SELAM BEKLER GÖNÜLLER
Bir selam bekler gönüller…“Selamı veren eman verir; selamı alan selamette olur”
der ve “garibe bir selam, bir altın yerine geçer” diye ilave eder.
Barıştır selamın bir anlamı ve bir anlamı huzur.
Selim ile Salim, Selami ile Selamet, Süleyman ile Müslim, Müslüman ile İslâm...
Hep aynı kökten hep aynı çiçekten.
Ilgıt ılgıt rüzgâr, ışık ışık tebessüm.
Hiçbir şey iken biz, Elest Bezmi’nde bize can bağışlayana can verme sözüdür selam.
Gök kapılarını açan kutlu zamanlar güzeli...
Temiz yüreklerin ve gülen yüzlerin artırır aydınlığını.
Doldurur beyaz heybemizi ve boşaltır kara defterimizi. Rahmetinden alır kuvvetini diller ve o söz ile silinir bütün suçlar.
Selam bir gülümseyiş, selam bir bakış, selam bir merhabadır; Selam tam vaktinde bir gönül alma, ta yürekten bir teşekkürdür.
Selam bir umman; sevgi saklar derinliklerinde.
Selam içten bir tebessüm, kalbî bir yakınlıktır. Selam ve aleyk, birbirini bütünleyen ikizler...
Selam geldi ve bütün yaslı çehrelerdeki kederlerin yerini en içten tebessümler aldı.
Onun sıcaklığıyla karanlık gönüllerimiz aydınlandı. Göz gözü görmez olduğunda ve ters düştüğünde birbirine bütün yollar ve dahası gönüller kapattığında birbirine çelikten kapılarını, açtırmaz mı bahar çiçeklerini bir selam?
 |
