Konus Benimle
KONUŞ BENİMLE
12 Mayıs 2011'de eklendi.
Ben sustum
Sustum, ama içimde bir can feryat ediyor
Yükseliyor arşa kadar harflerim…
Yüreğim daralıyor,
Sen uzağıma düştün, ama uzağım olamadın
İçimde sana yakın sevda büyüyor…
Çare olamayınca hiçbir şey halimize,
Sustum…
Sustum, ama içim sözlerle çoğalıyor!
Bir kıyamettir kapımda bekliyor,
Asam yok ama dilimde aynı dua:
“ Rabbim gönlüme genişlik ver”,
“Dilimden şu bağı çöz ki anlasınlar”. ( 20/ 25.27.28)
Acıma susmak ta yetmiyor…
Ben sustum, sustum, ama tüm azam çırpınıyor
Söz…
Söz ki beni tanımlıyor,
Sözlerim sana kaçıyor…
Susmak her zaman çare değilmiş,
Her susuş anlamlı gelmiyormuş insana
Yetmiyormuş olanı değiştirmeye,
Susunca açılmıyormuş kapanan kapılar,
Susmak her zaman olgunluk değilmiş…
Söz birikince susmak feryadın gölgesine siniyor,
“Gene de sen söyle “ demiyor mu Mevlâna?
Susma!
Gene de sen söyle sevgilim!
Acıyor zaten her bir yanım,
Harflerine muhtacım…
Çare olmasa da sözlerin,
Sesinle daha güçlüyüm ben!
Söz…
Bulmak ve yitirmek bazen,
Dağıtmak ve toplamak kimi zaman,
Söz aşk, söz savaş, söz acze,
Yine de söz kurtuluş, nefes, yarın
Söz işte…
Âşık her defasında söz arıyor,
Sevgilinin sözleriyle tamamlanıyor…
Ben sustum…
Sustum, ama sana çoğaldım,
Artık suskunluğun daraltıyor!
Ben senin güzelin değil miyim?
Söyle artık, niyaz edeyim!
Sustum, suskunluğum gözlerimden boşalıyor
O vakit sığındım söze:
“Yalvararak ve ürpererek yüksek olmayan bir sesle” (7/205)
Sana seslendim ötelerden
Ne olur konuş benimle!
18 Mayıs 2010
Gönderen ve Yazan: Eda BİLDEK
